SAS:Secure Tomorrow

Oyunun açar açmaz çok itici grafiklerle karşılaştığımı itiraf etmeliyim. Oyunda kullanılan motor beni Soldier of Fortune Double Helix oynadığım zamanlara götürdü. Yani baya bir yıl öncesine. Çevredeki birçok nesne özensiz bir şekilde hazırlanmış. Hatta çevredeki telefon, dolap, kitap vb. objelere yaklaştıkça tasarımlarda büyük bir çizgisellik göze çarpıyor. Diğer yandan kaplamalar feci halde kötü. Oyunun bölümleri genellikle kapalı alanlarda geçtiği için dış mekanlardaki tasarımları pek göremiyoruz. Ancak birkaç bölümde gördüğümüz bu modellemelerde oldukça baştan sağma hazırlanmış. Hiçbir şekilde özen gösterilmemiş. Ayrıca gerçekçilikte çok çok gerilerde. Mesela kapı önündeki bir kutuya ateş ettiğinizde ne kadar çok mermi sıkarsanız sıkın kutu kırılmıyor ya da yerinden büyük bir oynama görülmüyor. Ayrıca yine yıllar önce karşılaştığımız bir sürü durumu SAS: Secure Tomorrow'da görüyoruz. Örnek vermek gerekirse, zarar verdiğimiz objelerde hasar modellemeleri ciddi anlamda kötü. Genelde çizgisel olarak gördüğümüz hasarlar aradan geçen birkaç saniyede eski haline dönüyor. Zarar verdiğimiz bir obje de yine eski şekline dönüyor. Gelgelelim karakter modellemelerine. Bu özellik de aynı şekilde çok gerilerde. Oyundaki düşmanlarımız birbirini çok tekrar ediyor. Zaten topu topu iki çeşit düşman var. Kar maskeli olanların suratını pek göremiyoruz. Ancak sivil düşmanların surat modellemeleri çok donuk ve çizgisel. Olaylara karşı şaşırma, kızma veya başka bir tepki vermedikleri gibi çok ruhsuz hareket ediyorlar. Birer robot gibi hareket ettiklerini söyleyebilirim. Grafikleri bu şekilde sonlandırırken fizik modellemesine de değinmeden geçemeyeceğim.
Oyunda bilhassa düşmanlar feci halde kötü hareket ediyorlar. Birbirlerine çarptıklarında ya da koşarken inanılmaz bir başarısızlık hakim. Öte yandan bir düşmanı vurduğunuzda fena halde komik ölüyor. Yere çuval gibi yıkılmaklarını geçtim, vurulduklarında yerde takla atmaları özellikle dikkatimi çekti. Sonuç olarak SAS: Secure Tomorrow grafik ve fizik anlamında fena halde çuvallıyor. Bu yüzden oyunu oynamayı düşünenler grafiksel anlamdaki beklentilerini oldukça düşük tutsunlaOyunun isminden anlaşılacağı gibi Anti-Terörist timini yönetiyoruz. Bu yüzden SAS: Secure Tomorrow takım arkadaşlarınızla ilerlediğiniz bir oyun. Yalnız kaldığınız birkaç bölüm dışında oyunun neredeyse tamamını ekibinizle oynuyorsunuz. Oyundaki görevler tahmin edebileceğiniz cinsten oldukça basit. Terörist gurupları ele geçirme, önemli kişileri korumak ve birkaç saldırı olayını durdurma şeklinde oldukça monoton ve yaratıcılıktan uzak görevler oyuna hakim. Daha önce de dediğim gibi oyunun neredeyse tamamı dört duvar arasında geçiyor. Bu yüzden mantık önüne geleni indir - bir sonraki bölüme geç şeklinde. Önümüze sürekli nerden geldiklerini anlamadığımız düşmanlar çıkıyor ve onları vurarak ilerliyoruz. Zaten dört duvar arasında geçtiği için yol bulma konusunda sıkıntı çekmiyoruz.

Oyundaki bulmacalarında kapı şifrelerini çözme, bilgisayar sistemine girme gibi basit oluşundan oyunun havası oldukça monotonlaşıyor. Aslında oyunun ilerlemeli senaryosu fena halde sıkıcı. Bu sebeple oyunu çoklu olarak denemenizi öneririm. Oyunda kullanabileceğimiz silah yelpazesi yeterli düzeyde ama daha fazla da olabilirmiş. Makineli tüfekler, pompalı tüfekler, sniper’lar ve el bombaları silah cephemizi büyük ölçüde oluşturuyor. Bu noktada silah kullanımından biraz bahsetmek istiyorum. Oyunda silah kullanımı hiçbir şekilde sorun çıkarmıyor. Ancak biraz fazlaca kolaylaştırılmış diyebilirim. Zaten düşmanlarla yakın planda savaştığımız için nişan almak ve düşman vurmak çok kolay. Silah kullanımı da basit olduğundan oyun fazlaca kolaylaşabiliyor. Bilhassa sniper kullanımı çok kolay vaziyette. Bunun dışında anda üç ya da dört silah üzerimizde taşıyabiliyoruz.
r, aksi halde hayal kırıklıklarına uğrayacaklar.
Bir oyunda sesler her zaman oynanabilirlik ve grafiğin gerisindedir. Her zaman seslere bu iki ayrıntıdan daha az önem verilir. Hatta bir forumda oyunla ilgili beklentiler yazılırken “sesler acaba nasıl olacak” diye bir merak mesajı gördüğümü hiç hatırlamıyorum. Tabi oyun müzik konulu olmadığı sürece. İşte müzikler bu şekilde hep geri plandadır. Oysa müziklerin bir oyunun atmosferine katkısı çok büyük boyutlardadır. Hele ki, bu oyun grafiksel ve oynanabilirlik anlamında yerlerde sürünüyorsa işte o zaman seslerin kıymeti daha iyi anlaşılır. İşte SAS: Secure Tomorrow tam da tarif ettiğim türde bir oyun. Oynanabilirlik ve grafikler çok alt seviyelerde. Bu durumda en azından seslerin iyi olmasını beklerken maalesef seslerde hiç de iç açıcı değil. Çatışma anlarında ya da bazı özel durumlarda etkileyici bir müziğin oyuna girmesini bekledim durdum ama nafile! Oyunda bırakın fon müziğini sesler bile yarım yamalak hazırlanmış. O kadar operasyon yapılıyor ve telsizden gelen sesler dışında grup üyeleri arasında ne bir taktik alış verişi ne de bir diyalog geçiyor. Hadi bunu da geçtik oyundaki silah ve patlama sesleri de mi bu kadar kötü yapılır be arkadaş? Aslında boşuna konuşuyorum. Oynanabilirliğe ve grafiklere önem vermeyen firmadan sesler konusunda iyi bir şey beklemek çok saçma. Zaten sesler hep geri planda ya… Anlayacağınız üzere seslerde aynı şekilde bir ihmale maruz kalmış. Bu kadar sıkıcı eksikliğin yanında sessiz sedasız oyunu oynamak, monotonlaşan yapıyı iyice itici kılıyor.

Final Bölümü
Evet sayın okuyucular bir oyun incelemesini daha sinirlerim hat safhada, sitemkar duygular içerisinde sonlandırıyorum. Sizlere oyun hakkında son olarak söyleyebileceklerim, monoton yapı, tekdüze işleyiş, basit senaryo ve görevler, geride kalmış grafik ve fizik motoru ve yokluğunu büyük ölçüde hissettiğimiz başarısız ses özellikleriyle SAS: Secure Tomorrow bu yıl içerisinde oynadığım “en kalitesiz ve kötü oyunlar” arasında göze çarpan bir listede yer alıyor. Dediğim gibi sadece bu tür (Anti-Terörist) severlerin ilgisini çekecek bir oyun. Onun dışında asla ve asla oynamanızı tavsiye etmem. Hepinize iyi eğlenceler, bol oyunlu günler dilerim.