Garip ve Korkunç gerçek olaylar.. +18..

Mezarliktaki Yangin
Su an 17 yasindayim ve
olay bundan 3-4 sene evvel YASANMISTIR. O yaz en büyük zevkimiz
arkadaslarla gece asagi inmek idi ve hemen hemen indigimiz her gece
birbirimize korku hikayeleri anlatirdik. Anlattigimiz hikayeler genelde
kendi hayal ürünümüz olurdu fakat anlatirken sanki yasamis gibi
anlatirdik ve kendi uydurdugumuz hikayeye o ortamin verdigi gerilimle
kendimiz de inanir ve korkardik. Içimizde en çok hikaye anlatan Nedim
diye bir arkadasimiz idi. Nedim yasça bizden büyüktü ve bizi korkutmayi
iyi basariyordu açikçasi. Yine böyle bir gecede Nedim bize çok ilginç
bir hikaye anlatti. Hikayeye göre bazi insanlar sebepsiz yere
içlerinden gelen bir atesle küle dönüsecek kadar yaniyorlarmis. Bu
yanma o kadar çabuk gerçeklesiyomuski, kendisini kurtarmaya zamani
olmuyormus kurbanin. Ayrica bu olay kurban yalnizken gerçeklesiyormus,
yani görgü tanigi olmuyormus hiçbir zaman. Bu anlattigi hikaye ilginç
oldugu kadar inandirici gelmemisti çogumuza. Fakat Nedim evinden
getirdigi ansiklopedi de yazilanlari bize gösterince tüylerimiz diken
diken olmustu hepimizin. Bu olaylar gerçek yasanmis olaylar olarak
anlatiliyordu ansiklopedide kanitlari ile. O gece eve kosar adimlarla
çiktim ve bütün gece gözlerime uyku girmedi. Ertesi gün ise belki
hepimiz için hayatimizin en korkunç günü olmustu. Gelen habere göre
Nedim bir sokak arasinda ölü bulunmustu ve isin ilginç yani Nedim'in
gömüldügü mezarlikta 1 hafta sonra yangin çikmisti ve bütün mezarlar
yok olmustur.Inanmayan arkadaslar eski gazeteleri karistirabilirler.
Tarih: 3 Eylül 1997, Mersin mezarligi orman tarafinda onlarca mezar
yanmistir.

Tepedeki Ev
Yillardan 1994'dü.Ben annem ve
abim Tunceli'deki köyümüze gitmistik.O zamanlar 12 yasinda
falandim.Oraya gittik ve amcamlarin evine yerlestik.Benim orada
tanidigim hiç kimse olmadigi için ben amcaogluyla(Yusuf)la oynuyordum.O
bana biraz macera yasamak istediginden falan bahsederdi hep ve bir gece
onla uyumadik ve biraz macera yasabilmek için neler yapabilecegimizi
düsündük ve en sonunda köyü çevreleyen daglardan birindeki bir eve
gitmeyi önerdi Yusuf fakat bunun çok tehlikeli olabilecegini köyün
ileri gelenlerinin sik sik onlari oraya çikmamalari konusunda
uyardigini söyledi.Bizde bunu büyük bir gizlilikle yapacaktik.Yusuf'un
en yakin arkadasi Ismete anlattik düsündügümüzü ilk basta biraz tirsti
fakat daha sonra oda bunu kabul etti.Ertesi gün
çantalarimizi,yiyeceklerimizi hazirladik ve erkenden yola çiktik.O gün
hava biraz pusluydu ve içimden bir ses bunun tehlikeli olabilecegini
söylüyordu.Fakat bunu onlara söylemedim ve yolumuza devam ettik ve
yolda giderken etrafta bol bol koyu,inek,keçi,tavuk gibi hayvanlarin
kemikleriyle karsilasiyorduk ben biraz daha korkmustum ve nerdeyse
aglamak üzereydim.en sonunda oradaki eve vardik ve içeri girdik içerde
anlamadigimiz diller yazilar falan vardi ve penceresi oldugu halde
içerisi karanlikti içeride anlayamadigimiz çok degisik cisimler vardi
etrafta taslarin içerisinde sular falan vardi.Ve döner biçagi gibi
kocaman ama paslanacak kadar eski birkaç biçak vardi birden Ismet
degisiverdi sanki biz kormaya baslamisken o gülüyordu.Kendi kendine
oynasirken taslardaki suyu üstüne döktü ve bir biçagi eline alip
oynamaya basladi bir anda biçakla oynarken biçakla parmagini kesti ben
çok korkmustum aglamaya basladim çünkü bir anda Yusuf da degismis sanki
çildirmis gibi oldu bu arada Ismetin parmagi çok feçi bir sekilde
kaniyordu.Daha sonra kostum kostum sanki bir sey beni kovaliyor gibiydi
ve annemin dürtmesiyle uyandim bana gece boyunca döndügümü,agladigimi
tepindigimi söyledi.Kahvaltida Yusufla konusmaya basladim rüya mi
anlattim ve belki inanmayacaksiniz ama bana tepedeki evi nerden
bildigimi sordu.Daha sonra disari çiktik ve Ismeti gördük parmagi
sariliydi...

Yalniz Degiliz
Öncelikle 34 yasinda ve çok
iyi bir sirkette, iyi bir görevde oldugumu belirtmek isterim. Hayatimi,
yasayabildigim derecede modern sartlarda yasayip, gece kluplerinden,
partilerden çok zevk alan, sosyal yasantisi çok renkli bir hanim
oldugumu da. , Sizlere sadece 1 olay degil, birbirini takip eden bir
kaç olayi anlatmaya çalisacagim. Aslinda yillardir bunlari unutmaya
çalismis ve en yakinlarimla bile paylasmaya cesaret edememistim. Ama
sizlerin hikayelerini okuduktan sonra, benim, yasadiklarimin ne kadar
gerçek ve de aslinda ne kadar ürkütücü olduklarini bir kez daha
kavradim.
Bizler, asla...Yalniz degiliz...

5 yaslarindayken
geceleri korkuyla uyanir hale geldim. Sebebi belirsizdi..Hatirladigim
tek sey gece yataga yatip, gözlerimi kapatmaya korktugum.. Bir an da
kapinin arasindan yattigim odayi kara kara agir, bulutumsu seyler
kapliyordu ve ben nefes alamiyordum. Bu olaylar her gece olmaya
basladi. Kimseyi bunlara inandiramadim. Çocukça kapris sandilar. Ve her
ne sandilar ise..Bilemiyorum. En sonunda odama gitmeye korkar hale
geldim. Çünkü beni oarada, bekleyen, görünmeyen, agir bir sey vardi...
Gecelerim aglamakla ve korkuyla geçmeye baslamisti ki...Ailem..(Annem
Yugoslav Arnavut, babam Yunan asillidir ) batil inançlara sahip
degildir..Öyle olduklari halde , eve yasli birini getirip, kursun
döktürdüler, okuttular, bir süre boynumda küçük bir kuran tasidim.
Sonra yavas yavas bitti bu olay.. Bu bir karabasan miydi? Bilmiyorum.
Halen bilemiyorum

Ruh
Öncelikle merhaba demem gerekiyor
sanirim. Size yazacagim olay teyzamin basindan geçmistir. Benim bütün
teyzelerimin basindan böyle seyler geçmistir hepsini yazmak isterdim
ama sadece bir kaç tanesini yazacagim. Bir gün Ankara'ya gittigimde
teyzemlerde kalmistim ben teyzem ve 2 kuzenim. Teyzem böyle seyleri
konusmamizi istemiyordu ama biz yinede konusuyorduk. Kuzenim teyzemin
(onun annesi oluyor) basindan geçen bir olayi anlatiyordu. Vede sunu
belirtmem gerek bu teyzem böyle seylerden hiç korkmaz yine sorarsin hiç
ürkmedin mi diye hayir der. Yani gecenin 3 ünde yatirlariyla ünlü bi
köyde disari çikma cesareti bile gösteriyor. Açikca söylemek gerekirse
ben asla çikamazdim. Herneyse benim ölen bi kuzenim daha vardi. Ben hiç
görmedim onu çünkü ya dogmamistim yada 1 yasinda bile degildim. Bir gün
teyzem onun ölümünden sonra gece yataginda onu düsünmeye baslamis öbür
tarafta nasil acaba? Diye kendi kendine soruyor ve agliyrmus her gece
oluyormus bu her gece istemeden agliyormus. Bir gece yine onu
düsünürken (normal olarak gözleri kapali) bir kararti fark etmis ve
gözlerini açmis karsisinda ölen kuzenim duruyormus. Bir süre teyzeme
gülerek bakmis ve el sallayip gitmis. Sonra teyzem anlamiski öbür
tarafta mutlu. O günden sonra hiç düsünmemis onu. Vede sadece kuzenim
annesine yani benim diger teyzeme anlatmis bunu vede o 2 kuzenimde
gizli gizli dinlemisler. Vede bana anlattilar. Haa aklima gelmisken bu
teyzemin basindan bir olay daha geçmis. Yine gece tuvalete gitmis sonra
odasina geldiginde bi dedenin teyzemin sandiktaki geceligini giydigini
görmüs sonra teyzem 'kisa gelmis dur çikarda uzatayim'demis ve egilmis
geceligin ucuna sonra dede kaybolmus elbisede yere düsmüs. Aslinda bu
anlatiklari bana biraz saçma geldi ama teyzem dogru oldugunu söylüyor
(bizim israrimiz üzerine anlatmisti bunu). Zaten teyzemin yalan
söyleyecegini sanmam. O gece 2 kuzenimle beraber hiç uyuyamadik çünkü
hepside dogruydu bu anlatilanlarindan sonra uyurken hep tikirtilar
duyduk vede sesler. Ama sabah kalktigimizda komik geldi çünkü hepimiz
korktugmuzda psikolojik olarak böyle seyler uydurabiliriz yada bazi
esyalari ruha cine cadiya falan benzetebiliriz. Yazacagim o kadar çok
sey varki artik onlari da baska yazilarimda sizlere aktaririm.

Seytan
Yil
1994 temmuz ayi cumartesi aksami.. Ben ve kardesim o aksam yemek
yiyorduk ve aniden zil çaldi, kapiyi annem açti.Kapida olan kisiler
arkadaslarimdi ve bizi asagiya çagiriyorlardi saat 10.00'na geliyordu
sofradan kalkar kalkmaz asagiya indik arkadaslarimizla her gece korkunç
hikayeler anlatirdik, (Gece dedim çünkü sabahlara kadar oturur
hikayeler anlatir oyun oynardik) her kafadan bir hikaye çikardi ortaya
ama birbirimizi korkutmak için yaris yapardik.O aksam herkez hikayesini
anlattiktan sonra oyun oynamaya karar verdik, o zamanlar 11 yasindaydim
ve saklanbaç oynamayi çok seviyordum. Ebe saymaya basladiginda herkes
yerini almisti ve bende, tabiki ben o anki olacak olaylardan haberdar
degildim, kim bilirdiki seytani karsimda görecegimi neyse konuya
geçelim ben yerimde ebenin saymayi bitirmesini bekliyordum ebenin
saydigi binanin yan tarafindaydim ebebin saymasi bitmedigi için
sikintiya girmistim o, an arkami dönmemle dona kalmam bir olmustu simdi
seytanla karsikarsiyaydim o herkesin bildigi gördügü bir tipten degildi
(tabiki görenler için..) 2 metre boyu,yumrugum kadar iri ve kipkirmizi
gözleri çatal biçiminde uzun asasi 2 adet iri buynuzlari ve üstünde
siyah birseyi vardi ama ayaklari yoktu evet yanlis okumadiniz ayaklari
yoktu adeta uçuyordu o, anda vücudum çözülü vermisti hemen bahçenin
ortasindaki kuyunun arkasina saklanmistim ebe agladigimi duyunca hemen
arkadaslara haber verdi bu seytani yakin arkadasimda görmüs ve oda çok
korkmustu. (ismini vermeyecegim.) Ve bu olaylardan sonra her pisligin
yaninda cinlerin olduguna saitlik ettim. Ertesi sabah seytani gördügüm
yere geldik orada bulunan ev bombostu evin içinde bir el vardi ve sanki
el bizi seyrdiyordu önce inanmadik sonrada banyoda gördük ev zemin
kattaydi banyonun penceresinden içeri yumurta kartonu attik ve karton
geri geldi ve bu olay bi kaç defa gerçeklesti ne zaman oraya gitsek üst
kattakilerin kizini yerde baygin buluyorduk ve bu olaydan sonra bisey
farkettimki ne zaman korkunç hikayeler anlatsak ozaman kötü seyler
oluyordu ama anlatmayida seviyorduk. Bu yüzden siz siz olun sakin
korkunç seylerden bahsetmeyin eger cinlerden bahsedecekseniz kötü
varliklar diye konusun, bunu sakin unutmayin...

Karabasan
Ramazan
ayinin ortalarindaydik. Ertesi gün oruç tutmak için sahura kalktim ve
uykulu bir halde yemek yedikten sonra, henüz daha sogumayan sicak
yatagima uzandim. Uykuya dalar gibi olmamla birlikte üzerimde bir
agirlik hissettim. Gözümü açtim ve hareket etme çabalarim sonuçsuz
kaldigini gördüm. Yatagimin bulundugu yerden yemek masasinda yemek
yiyen annemi görmeme ragmen bir türlü hareket edememem, beni çok
sasirtmisti. Vücudumun hiç bir noktasini hareket ettiremememin yani
sira parmagimi bile kipirdatamamam beni iyice telaslandirdi. Çünkü daha
önceden böyle bir olayla hayatim boyunca karsilasmamistim. Müthis bir
güç harcamama ragmen hareket edemiyordum ve avazim çiktigi kadar
bagirmaya basladim. Aman Allah'im sesim de çikmiyordu. Yaklasik 3-4
metre uzakta olan anneme lütfen beni kurtar dercesine çirpinmalarima
karsi bir türlü kendimi farkettiremiyordum. Artik dayanamayarak
gözlerimi kapadim ve "Yeter artik ne zaman bitecek bu iskence? Yoksa
ölecek miyim?" gibi düsüncelere dalarken, birden birinin elini omzumda
hisettigim anda üzerimdeki agirlik bir anda yok oldu. Bagirarak
gözlerimi korkuyla açtigimda omuzundaki elin anneme ait oldugunu
görmenin rahatligiyla, yataktan siçrayisimin sesi tüm ev halkini ayaga
kaldirmisti. Peki neydi o üstümdeki cisim? Bir insan uykuda olabilir
ama gözleri açik asla...

Rüya
Alti yasimda sokaga çikmaya
baslamistim (abim yanimda olmadan annem disari çikmama izin
vermiyordu). Yine böyle birgünde abim beni yalniz birakmis,
arkadaslariyla konusmaya dalmisti. Bende topumla bir saga sola
kosuyordum. Zevkten dört köseydim, özgürdüm kocaman sokakta, topu
istedigim kadar havaya atabiliyordum, evimizin dar koridorundaki kisa
ve yorucu kovalamalar artik, uçsuz sokakta terden sirilsiklam olmaya
birakmisti yerini... Sonra yine topun pesinden kosuyordum, kosarken
arkamda birseyin nefes alip verdigini hissettim. Bu sefer beni
kovalayan birsey vardi, o kocaman sokakta. Arkama bakmaya kalmadan
kulagimin dibinde havlama sesleri yankilanmaya basladi. Hiç tereddüt
etmeden aglamaya ve kosmaya basladim. Dün gibi hatirlarim agzimdan
"anne geliyor, tut annecim, anne geliyor....." sözcükleri dökülüyordu.
Sonra abim farketti ve kurtardi ama olan olmustu birkere...Olayin
konusuda burda basliyor. Köpeklerin kovalamacasiyla baslayan korku,
yerini geceleri gödügüm rüyalara birakti. Artik rüyalarimda sürekli
kovalaniyordum, bazen seklini hiçbirseye benzetemedigim konusan insani
varliklar, bazen yalvartan köpekler ve en garibi de üzerime örttügüm
yorgandi. Bazi geceler rüyalarimda, uyumak üzereyken bogulmaya
baslardim, beni bogan sey ise yorganimdi. Aniden heryanimi sararak
üstüme bastirmaya baslardi. O an " nefesim kesilirdi, sanki bir caninin
kucagina düsmüs gibi olurdum. Uyandigimda kendi sürekli kucaklarda
bulurdum. Annem, abim ve babam bu üçlünün arasinda nöbetlese
dolanirdim. Uykudan uyanirken kendini birinin kucaginda bulmak korkunun
baska bir yüzü olsa gerek. Nedeni, sabaha kadar neler oldugunu
hatirlmaya çalisip aklina geldikçe ayni korkulari tekrar tekrar
yasamak. Hayatimdaki garipliklerden biride, annem beni yikarken banyoda
benimle beraber yikanan çocuklar görürdüm, bazen sessizce aglamaya
baslardim bazende bitene kadar sabirla izlerdim. Bunun yüzünden bir
keresinde evin ortasinda legenin içinde bile yikandigimi hatirlarim.
Korkular bizleri yipratir, sizlere tavsiyem yokmus gibi davranmayin,
çünkü heran bir sürprizle karsilasip kötü sonuçlar dogurabilir. Halen
rüyalarimla beraber yasiyorum, korkuyorum ve apansizca uyaniyorum ve
düsünüyorum ki bende birilerinin korkulu rüyalari oluyorum. Bazen
gözümü açtigimda evimden uzaklasmis ve sevmedigim insanlarin çok
yakininda buluyorum. Size yazmaya devam edecegim. Eger benimle
korkularini paylasmak paylasmak isteyen arkadaslar olursa mail adresimi
verebilirim...

Musalla Tasi
Köyümüz, Tipi Köy Iç Anadolunun
en eski köylerindendir.Köyümüzün mezarligi evimizin tam
karsisindaydi.Komsumuzun bize orada garip seyler gördüm, demesi bizi ne
kadar ürkütsede inandirmiyordu.Ta ki Burak arkadasimin sünnet gecesine
kadar.Birden arkadasimin hediyesini evde unuttugumu farkettim.Gece
garip olaylarin oldugunu bildigim için eve gitmeye korkuyordum.Eve
yaklastigimda bazi çigliklar duymaya basladim.Musalla tasinin üzerinde
garip isik büzmelerinin daire biçiminde döndügünü gördüm ve birden at
sesleri gelmeye basladi.Ileriye dogru baktigimda atin üzerine binmis
bir gelinin hizla musalla tasina dogru geldigini gördüm.Gelin bir süre
musalla tasinin etrafinda dolastiktan sonra mezarliga girerek agit
yakmaya basladi.Ben bu arada korkudan ne yapacagimi sasirdim.Daha sonra
bir dügün alayinin gelip gelini alarak oradan hizla uzaklastigini
gördüm.Bende dügün yerine kosup olanlari dedeme anlatmaya
basladim.Dedem bana inanmadi.Ertesi sabah mezarliga bakmaya gittigimde
bir gelin duvaginin bir mezara bagli olarak buldum.Bu duvagi dedeme
gösterdigimde dedemin agladigini ve bu duvagin savasta gelinken sehit
olan ablasina ait oldugunu ve mezarinsa sevdigine ait oldugunu
söyledi.Bir kaç yil sonra Aksehir gölünün tasmasiyla köyümüz sel
altinda kaldi, bir daha böyle bir olay görülmedi.

Kan Kokusu
Uzun
süre oldu kuruyali, bayat kokusu ortaya çikali. Çok sicak bir yaz günü
veya berbat bir kis günüydü belki. Sabah kalktigimda ellerimin
oldugundan daha çok titremesinden anlamistim bugün kan kokusu
alacagimi. Sigarama uzandim her zamanki gibi. Bir nefes, bir nefes
daha. Sigara bile sakinlestirememisti titreyen, intikam isteyen
ellerimi. Daha günes dogmamisti, belki o gün hiç dogmayacakti... Dogsa
bile bakmayacakti sadece kurbanlarini gören uykulu gözlerim. Aynaya
baktigimda soguk bir ten, kipkirmizi gözler ve titreyen eller görmek
hiç sasirtmamisti bu sefer. Sanki uzun zamandir bekledigim gün buydu,
evet evet o gün bugündü. Ne giydigimi hatirlamiyorum o gün. Muhtemelen
soguktan koruyan bir bere veya günes gözlügü. Renklerin önemi yoktu..
kirmizinin, kanin rengi disinda. Herzaman yaptigim gibi ayni otobüse
binecektim. Fakat bu sefer onlar beni degil, ben onlari öldürecektim.
Hayatimda hiç olmadigim kadar sogukkanli. Her sabah gördügüm o soluk,
nefret dolu, igrenç yüzler. Hepsi oradaydi yine. Farkina bile
varamayacaklardi otobüsün camlarina fiskiracak kanlarin rengini,
tadini. Ansizin çekiliverecekti o igrenç, ise yaramaz ruhlari
bedenlerinden. Bir süre en nefret ettigimi seçmek için düsündüm.
Sanirim bulmustum. Su hergün, maasini son kurusuna kadar yatirdigi o
igrenç, muhtemelen "mezbaha" markali parfümünü sikan, igrenç
bacaklarini otobüsteki her gözün içine sokan kaltakti galiba. Önce
kurbani tanimak gerekiyordu. onu can çekisirken mi izlemeliydim, yoksa
tek bir çiglik ve kan mi olmaliydi. Bir durak, bir durak daha. Inmesine
2 durak kala, artik zamanin geldigine inanmistim. Hala kararsizdim
neyle öldürecegime ama ellerim o kadar siddetli titriyordu ki bu karari
çabuk vermem gerekiyordu. Bu biçagi alirken ne için kullanacagimi
bilmiyordum bile.. Fakat sonunda bir ise yarayacakti. Artik emin
adimlar atma vaktiydi. Her zaman nasil oluyorsa oturdugu ayni koltuga
dogru ilerlemeye basladim. Etrafimdakiler gözümdeki nefreti ve
kararliligi görmüs olmalilar ki onlara çarpmama hiçbirsey
söyleyemediler. Nabzim daha da hizlanmis, elimin titremesi çok daha
normal gelmeye baslamisti. Bir metre daha ve ordaydim.. 2 veya 3 saniye
sürmedi, büyüklügünü ancak o zaman anladigim biçagimi çikarip kaltagin
gögsüne saplamam. Ummamistim bu kadar kan fiskiracagini, ummamistim
parfümünün o an bu kadar güzel kokacagini. Bir daha ve bir daha
sapladim.. Agzindan kan gelmesi daha da alevlendirmisti içimdeki
vahseti. Suratimdaki sicaklik, hep bekledigim huzurdu sanki.
Yorulmustum. Bir an olsun etrafa baktim.. Donup kalmislardi. Herzaman o
gür sesiyle yüksek sesle konusan o.... çocugu. O da susuyordu. Bu korku
ona yeterdi belki, belki yarinki otobüste anlatacagi birçok sey
görmüstü. Peki ya ertesi gün? acaba onun kani da kirmizimiydi, en az
bunun kadar igrenç miydi kokusu. Çok geçti artik ögrenmek için. Kapiya
yaklastigimda, soförün ben söylemeden açtigi kapidan o otobüsün en
sessiz yolcusu olarak indim herzamanki gibi. Son kalan sigarami içmek
için en iyi zamandi

Kara Büyü
Bir gün ev arkadasimla can sikintisindan
kendimize
bir büyü bulmayi ve bunu insanlar üzerinde denemeyi düsündük öyle
saçmasapan bazi kelimeleri bir araya getirdik ve bunlari ezberledik. Bu
sadece ikimizin bilcegi bir büyü olmaliydi. Ama ne için yapilmasi
gerektigine karar veremedik ve yattik.

Ertesi gece yilbasi
partisi için aldigim cadi sapkasini basima taktim ve üzerime siyah
biseyler giydim bir mum yakip isiklari söndürdük. Bu büyüyü diger ev
arkadaslarimdan birine yapacaktim. Olayi önemsemesi için onu inandirdik
ve konsantre olmasini sagladiktan sonra büyüye basladim ve bir gece
önce uydurdugumuz sözcükleri söylemeye basladim. Büyü bittikten sonra
isiklari yakip gülmeye basladik. Büyüyü uydurdugum arkadasimla Sule'ye
(büyüyü yaptigim arkadasim) gülüyorduk o ise hiç tepkisiz oturuyordu.
Iste tam o sirada birden gök gürlemeye ve simsk çakmaya basladi.
Elektrikler kesildi. Yazin ortasinda havanin böyle birden patlamasi
bizi hem sasitmis hem de korkutmustu. Bi müddet öylece jeneratörün
devreye girmesini bekledik .On saniyede devreye girmesi gerekirken
girmedi Biz de mum yaktik ve bütün gece korkudan uyuyamadik.Yagmur
sabaha kadar yagdi. Sule ise ateslendi ve ailesini çagirmamizi istedi.
O gün ögrendik ki jeneratör bozulmus. Aksama dogru Sulenin ailesi geldi
ve onu kayseri deki evlerine ***ürdüler.Bir ay sonra da gelip
esyalarini aldilar ve Sule bir daha ne geldi ne aradi.

Aradan 4
sene geçmesine ragmen bu büyü sözcüklerini ne kadar unutmaya çalissam
da bi türlü unutamadim. Bazen aklima gelince bisey olcak diye korkarim.

Cin ile Dalga Geçme
17
yasindaydim ve annemin memleketi olan Giresun'daydik. Döndü abla o
siralarda 22 yasinda falandi (annemin amcasinin kizi). O'nu her gece
cinler döverdi ve üzerinde tasidigi kuran'i çikartmasi için baski
yaparlardi. Birlikte yatiyorduk onlarda kaldigim zamanlarda ama
sabahlari vücudunun her yerinde morluklar oluyordu bende ise hicbirsey
olmuyordu ve hicbirsey hissetmiyordum... Bir gece Döndü, ablasi,
ablasinin akrabasi Emine ve onun nisanlisi epey geç saate kadar
oturduk. Döndü'nün annesi ise saat 11 gibi yatti uyudu baska odada. Biz
hala sohbet ediyorduk. Saat gece 02.00 olmustu.. Ben cin cagirmayi
önerdim. Bu onlarada cazip gelmis olacak ki kabul ettiler. KIKI adinda
kibrit cinini hepiniz duymussunuzdur. Bir kutudan 4 tane kibrit çöpü
aldik ve cin cagirdik dualarla. Bu islerden çok iyi anliyordu Döndü.
Sorular soruyorduk kibritlerde saga sola hareketle bize cevap
veriyordu. Ben yasiminda küçük olmasindan dolayi bayagi zirvalamaya
baslamistim. Cin ile dalga geçiyordum. Yanimdakiler ise iyice
korkmuslardi benim cine ileri geri konusmamdan! Beni sürekli sus diye
uyariyorlardi. Neyse bir müddet sonra isik kendiliginden kapandi
kalktim dügmesine bastim actim, arkami döndüm ki tekrar çat!! diye
dügmeden kapandi isik.. Bulundugumuz oda köy evi oldugundan mutfak ve
oturma odasi bir kullanilan bir oda.. Mutfak dolabi zangir zangir
titremeye ve tabaklar birer birer yere dökülmeye basladi.. Hepimiz
korkudan sapsari olmustuk TV açik degildi birden TV acildi. O zamanlar
sadece TRT 1 gösteriyordu köy yerinde. Bilmedigimiz yabanci kanallar
fisek gibi acilip kapaniyordu.. Biz binbir dua okuyarak cini göndermeye
calisiyorduk. Artik yorulduk ve kibrit çöplerini masanin üzerine
biraktik. Aman Allah'im cin gitmemisti, ve masanin üzerindeki kibrit
çöpleri kendiliginden hareket ediyordu. Döndü'nün akrabasi olan kadin
bayildi bayilacak. Saat 04.00 olmustu artik ve Döndü'nün akrabasi olan
Eminenin nisanlisi eve gidecekti. Köy yerlerini bilirsiniz acayip
sessiz ve ürkütücü olurlar. Evine gidecegi yol da ormanin içinden gecen
ve derenin oldugu bir yer. Neyse bu çikti gitti ve biz cini göndermek
icin ugrasmaya devam ettik.. Tabi ki basaramadik öyle kizdirmisim ki
onu her yeri darmadagin etti diyebilirim... Ve isin ilginç yani yan
odada yatan yengemin çit bile duymamis olmasiydi.. Sabah ezani
okunurken hepimiz korkudan ve uykusuzluktan uyuyakalmisiz.. Yengemin
sesiyle uyandik, ORTALIGIN HALI NE BÖYLE diye soruyordu. Ona anlattik o
da ürperdi ve kizdi bize.. Emine'nin nisanlisi da ertesi günü geldi ve
gece eve gittigi yolda onu taslamisti cinler, bu taslar pek bir yerine
isabet etmemissede omuzuna ve alnina carpmis ve oldukca morarmisti..
Ayni gece ben ananemin evine gittim yatmaya ve o gece Döndü ablami da
çok sikistirmislar ve acaip dövmüs cinler. Kiz günlerce vücudu ve yüzü
morluklar içerisinde gezmek zorunda kaldi... Komsumuz olan bir hocaya
olanlari anlattik! Hoca bile dehsete kapildi ve cinin beni yasim küçük
oldugu için affettigini yoksa yetiskin bir insanin cinle o sekilde
dalga geçse çarpilacagini, agzinin burnunun ters dönecegini söyledi...

Ermis
Daha
henüz 9 yasimdaydim fal, ruh, cin, seytan vb. gibi seylere inanmazdim
yeni insaa edilmis bir eve tasinmistik ama nedense bir türlü gece
banyodan ve sokak kapisindan garip sesler geliyordu. Tasindiktan bir
hafta sonra seslerin nereden kaynaklandigini anlamak için ben banyo,
abim ise sokak kapisinin önünde bekliyordu. Fakat hiç bir sey
gözükmüyordu ama ses vardi. Evimize hoca çagirdik dua okudu ve bize
banyoya 1 kova su takunya ve havlu birakmamizi söyledi,neden diye
sordugumuzda ise hiç bir sey söylemedi. Hocanin dediklerini aynen
uyguladik o gece rüyama garip seyler girmisti beyazlar içinde elinde
bir asa yasli biri el hareketiyle kizginligini anlatiyordu. Sabah
kalktigimizda su bitmis takunyalar ve havlu islakti en ilginç olani ise
kapinin kilidi açikti. Hocayi tekrar çagirdigimizda bize evin yapildigi
konumda çok ama çok eskiden bir mezar oldugunu söyledi ve rüyama giren
kisinin bir ermis oldugunu söyledi banyoda ise abdest almisertesi hafta
evden tasindik ve su an orada hiçkimse oturmuyor. Ve tam 17 yasindayim.