Yaşlı bir adam emekli olduktan sonra bir lisenin yanında küçük bir ev aldı..Emekliliğinin birkaç haftasını huzur içinde geçirdi ama ders yılı başlayınca huzuru kaçtı..Öğrenciler dersten çıkar çıkmaz yollarının üzerindeki çöp bidonlarını tekmeliyorlar,anlamsız sesler çıkarıp bağırıp çağırıyorlar,dayanılmaz gürültüler yapıyorlardı.Yaşlı adam dayanamayınca bu işe bir son verebilmek için kurnazca bir çözüm buldu..
Ertesi gün öğrenciler okuldan çıkıp yine dayanılmaz gürültüler yaparak evinin önünden geçerken yaşlı adam dışarı çıktı,onlara bir öneride bulundu:”Siz hepiniz çok tatlı çocuklarsınız.Çok da eğleniyorsunuz.Sizden bu neşenizi sürdürmenizi istiyorum.Bende sizin yaşlarınızdayken aynı şeyleri yapıyordum Siz bana gençliğimi hatırlatıyorsunuz.Eğer her gün buradan geçer ve gürültü yaparsanız size her gün bir lira veririm..Kabul mü?
Bu öneri çocukların çok hoşuna gitti..Her gün hem eğleniyorlar hem de para kazanıyorlardı.
Bu durum 1 hafta sürdü.Yaşlı adam yine çocukları durdurdu ve:”Çocuklar yaşam pahalılığı beni de etkiledi..Bugünden sonra size ancak 50 kuruş verebileceğim”dedi.Beni anlayışla karşılayacağınızı umarım..
Bu durumdan pek hoşlanmamalarına rağmen çocuklar yaşlı adama anlayış gösterdiler ve 50 kuruşu kabul ettiler..
Aradan birkaç gün geçtikten sonra yaşlı adam bir gün çocukları yine durdurdu ve:
“Bakın bizim emekli paramızı gününde ödemiyorlar.Durumum biraz sıkışık...Üzülerek söylüyorum ama bundan sonra size sadece yirmi beş kuruş verebileceğim.” demiş..
Yaşlı adamın bu önerisi hiç hoşuna gitmedi..“Olanaksız bayım”dedi.İçlerinden biri:“Günde 25 kuruşa bu işi yapacağımızı sanıyorsanız yanılıyorsunuz..Kusura bakamayın ama biz işi bırakıyoruz”